vrijdag 8 februari 2013

'Arabieren kijken: de alledaagse revolutie'






In plaats van aapjes kijken heeft Hassnae Bouazza besloten in haar boek 'Arabieren kijken. De alledaagse revolutie' de ogen te richten op een bevolkingsgroep die vaak in verkeerd daglicht wordt gezet. In 'Arabieren kijken' toont ze niet de terrorist, niet de extremist maar de gewone Arabier die veel gemeen blijkt te hebben met westerlingen. Verwacht geen sprookje over het dagelijkse leven van een Arabier, want 'Arabieren kijken' is geen boek zonder kritiek. 


Aapjes kijken

Met open mond staren naar hun grappige kunstjes, je verwonderen over de dingen die ze doen en je soms verbazen over de gelijkenissen. Dat is aapjes kijken. De titel van Hassnae Bouazza's nieuwste boek 'Arabieren kijken' doet enigszins denken aan aapjes kijken, al kunnen wij al enige tijd niets grappigs meer zien wanneer we kijken naar Arabieren. 

Arabische modernisering


De media geeft een eenzijdig beeld van Arabieren. We zien enkel de fanatieke moslims, de terroristen, de vrouwen in burqa, de haatzaaiers en angstverspreiders. In 'Arabieren kijken. De alledaagse revolutie' toont Bouazza het gezin dat naar soaps kijkt op tv, zich verbaast over videoclips vol schaarsgeklede dames en modieus geklede mannen die maar wat graag internationaal zouden willen doorbreken en doorzapt langs vele sexzenders. Een gezin waarvan de moeder wellicht net als vele popsterren een facelift zou willen ondergaan, waarvan de dochters openlijk praten over seks en liefde en al een tijd hun eigen huwelijkspartner mogen kiezen en waarvan de man thuis steeds minder te zeggen heeft, omdat de vrouw nu haar eigen geld verdient en mag beslissen of hij een tweede vrouw mag of niet. 

Racisme onder Arabieren


'Arabieren kijken' is een poging om andere facetten uit de Arabische wereld naar voren te laten komen dan alleen de negatieve aspecten die westerlingen al kennen. Bouazza gaat veel in op de Pan- Arabische culturele uitingen, waardoor het er soms op lijkt dat ze de hele Arabische wereld onder een kam wil schuiven. Ze spreekt wel over de verschillen tussen de landen, maar daarvoor is ruimte te kort. Zo blijft een feit als het racisme onder de Arabieren een opmerking die niet de aandacht krijgt die het verdient.

Arabieren herkennen


In 'Arabieren kijken' beschrijft Bouazza hoe zij de Arabische wereld ziet en beleeft. Maar, wat zo goed is aan dit boek is dat zij niet alleen laat zien dat ze onderdeel van die wereld is, maar het ook van een afstand kan observeren en becommentariëren. 'Arabieren kijken' is bij tijden een gedurfd persoonlijk verhaal, Bouazza vult feiten aan met eigen ervaringen en anekdotes waaruit de liefde voor de mensen, het geloof en hun leven blijkt. Anderszijds schoomt zij niet haar angst te uiten voor bepaalde gebeurtenissen en kritiek te geven op bepaalde elementen uit de samenleving. 

Dit is misschien ook leuk om te lezen:





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Help deze blog interactief te houden en reageer hier!