Zomerse misdaad in Italië; 'De boekhandelaarster uit Orvieto'

awbruna.nl/web/Orlando-uitgevers 

 De lezer regeert las in de maand juli twee boeken voor twee verschillende leesclubs. 

 Eén daarvan was ‘De boekhandelaarster uit Orvieto’ van Valentina Pattavina voor de Orlando Leesclub. Naast deze recensie zal De lezer regeert ook op Facebook en via de website van de Orlando Leesclub over deze misdadige zomerroman uit Italië meepraten. Het andere boek, ‘De vrouw die naar Kashgar fietste’ van Suzanne Joinson, heeft De lezer regeert gelezen voor de leesclub van Chicklit.nl en zal later op deze website besproken worden.

Italiaanse thriller 

‘De boekhandelaarster uit Orvieto’ van Valentina Pattavina opent met een prachtige passage waardoor de lezer zich direct bevindt onder de Italiaanse zon. Maar onder die Italiaanse zon gaat een mysterie schuil en het einde van de passage laat de lezer in twijfel achter: is dit een thriller?

Boekhandelaarster wordt detective 

Het leven gaat niet altijd over rozen. Dit weet ook Mathilde Ferraris, hoofdpersoon in ‘De boekhandelaarster uit Orvieto’. De Romeinse draagt een immens verdriet met zich mee en heeft 22 jaar geleden besloten haar heil buiten het voor haar veilige en vertrouwde Rome te zoeken in de hoop haar verlies te verwerken. Na in verscheidene plekken te hebben gewoond, bereikt ze nu Orvieto. De stad is nagenoeg verlaten en wordt voornamelijk bewoond door ouderen. Ze vindt een baan in een boekhandel, waar ze Michele ontmoet. Michele is een ambitieuze journalist van haar leeftijd die weet hoe hij beroemd kan worden: een artikel schrijven over ‘de gehangene’, een man die tien jaar geleden met een strop om zijn nek en een kruidentakje achter zijn oor dood in het bos bij Orvieto gevonden is, maar waarvan niemand weet of hij zelmoord heeft gepleegd of vermoord is. Als Sherlock Holmes en dr. Watson gaan Mathilde en Michele tussen de maaltijden door op onderzoek uit en ontrafelen het geheim van Orvieto.

Komedie met zeer zwarte humor

Wat in eerste instantie afschrikt is het eigenaardige karakter van de hoofdpersoon uit ‘De boekhandelaarster uit Orvieto’. Al vanaf het begin is duidelijk dat Mathilde Ferraris een geheim met zich mee draagt waar ze zwaar onder lijdt. Desondanks uit ze haar pijn op een zeer typische manier, ze heeft een vreemdsoortig gevoel voor humor dat grenst aan morbide. Ze droomt dat ze mensen vermoordt en hitst de Orvietaanse café-uitbater op door hem een verhaal te vertellen over een priester die een meisje zwanger maakt, haar vervolgens doodt, het kind uit haar buik haalt en dat na een ritueel ook vermoordt. De auteur van ‘De boekhandelaarster uit Orvieto’, Valentina Pattavina heeft aangegeven dat ze deze roman graag ziet onder het genre van zwarte komedie. Wellicht dat Mathildes gevoel voor humor iets te zwart is.

“[...] omdat een maaltijd zonder kaas niet compleet is, gaat Filippo naar de keuken en komt terug met een houten plank met oude, in wijndroesem gerijpte schapenkaas, die gegeten dient te worden met kweeappeljam. Adelina komt achter hem aan met Alfredo’s huiveringwekkende profiteroles en een schaal amandelbiscuitjes en cantuccini.

Ik heb het gevoel dat ik uit elkaar plof, maar ik vind het allemaal zo lekker, dus kijk ik gulzig van de kaas naar de zoetigheid en weer terug.

‘Wat neem jij, Mathilde?’ vraagt Eugenio.

‘Eerlijk gezegd weet ik het niet... Toch maar de kaas, denk ik.’

‘En na de kaas?’

‘Nee, na de kaas voor mij niks meer, ik kan niet meer.’

‘Dat is onmogelijk,’ reageert Eugenio grijnzend. ‘Na de kaas voor mij komt de kaas voor...juni!’

Ik doe die vent nog eens iets. Ik zal een vork in zijn hart steken of zo. Zelfs de gezusters Marzo werpen hem een vernietigende blik toe, waarna ze zich weer volproppen’” (1)

Eten, drinken en een (zelf)moord

Naast zeer zwarte humor biedt de roman heerlijke momenten. Zo weet Pattavina zeer helder het gemeenschapsgevoel te beschrijven en wil je als lezer, net als Mathilde, bijna worden opgenomen in deze hechte gemeenschap, waar alles besproken wordt tijdens de maaltijd. Watertandend lees je over het eten en de drank. Het is prachtig hoe Pattavina het genot van de maaltijd en de kennis van de kruiden gebruikt in de gerechten zelfs weet te verbinden met het mysterie rondom ‘de gehangene’.

In de voetsporen van Agatha Christie

Pattavina ziet zichzelf niet als detectiveschrijver. Toch heeft dit boek veel weg van een detective en zou Pattavina Agatha Christie zo kunnen opvolgen. Het is moeilijk te zeggen of Mathilde is als Hercule Poirot of Sherlock Holmes, al heeft ze ook wel wat weg van Jessica Fletcher; ongeduldig, betweterig, maar zeer passievol.

Meer weten over Valentina Pattavina?

'De boekhandelaarster uit Orvieta' direct bestellen op Bol.com?

Dit is misschien ook leuk om te lezen:

• Recensie van 'De duivel van Vico' (T. Vogels) over duiveluitdrijvingen in Vico, Italië 

1. Valentina Pattavina, ‘De boekhandelaarster uit Orvieto’. Orlando uitgevers, Utrecht: 2012, blz. 60-61. Vertaling  van 'La libraia di Orvieto' uit het Italiaans door Saskia Peterzon- Kotte.