- Désanne van Brederode
- 'Door mijn schuld'
- Querido, 2010
De Deventer moordzaak is nog steeds niet opgelost. In maart 2013, 14 jaar na de gepleegde moord, diende advocaat van verdachte Ernest Jouwes een verzoek in tot herziening van de zaak. In 2010 publiceerde Désanne van Brederode de roman 'Door mijn schuld' gebaseerd op de Deventer moordzaak. Een roman ideaal om nu te lezen en niet alleen omdat april 2013 "schuld en boete" de thema's zijn van de Maand van de Filosofie.
Schuldbekentenis moordenaar
'Door mijn schuld' is geen whodunit, maar een "I-did-it" zoals de verteller Gunnar de Wit al vrij in het begin van deze roman laat weten. Deze roman van Désanne van Brederode is de geschreven schuldbekentenis van een moordenaar. Een verhaal dat laat zien hoe wij de realiteit creëren, onze ogen en oren sluiten voor de waarheid en welke plaats schuld heeft in onze samenleving.
Maatschappij schuldig aan onschuld
Na de stimulerende en strenge opvoeding van zijn zus en drie broers, die allen zeer gedisciplineerd en carrieregericht zijn, mag Gunnar de Wit doen en laten wat hij wil. Hij zet zich met weinig enthousiasme in op school en wordt uiteindelijk bakker, maar alhoewel hij zeer getalenteerd is, staat het werk hem niet aan en wordt meubelverkoper. Zijn vrouw Miranda leert hij op jonge leeftijd kennen en is gelukkig met haar en hun middelmatige leven dat zover afstaat van het leven dat de rest van zijn familie leeft. De enige vriend die hij heeft, Evert Oldenheuvel, is een klant van de meubelzaak. Hoewel ook hij qua levensstijl totaal verschilt van Gunnar, accepteert hij de keuzes die Gunnar in zijn leven heeft gemaakt en ontstaat er een sterke, vertrouwelijke band tussen de twee mannen. Totdat Evert Gunnar een weerzinwekkend aanbod doet. Op dat moment breekt er iets in Gunnar en vermoordt hij zijn beste vriend. Alhoewel hij een gevangenisstraf van vijf en een half jaar uitzit, gelooft iedereen dat hij onschuldig is. Zelfs als hij na zijn straf de moord bekent.
Aanbod wordt vriend fataal
Het personage van Gunnar wordt in 'Door mijn schuld' sterk neergezet. Gunnar lijkt vredelievend, meegaand, lijkt genoegen te nemen met wat hij heeft en lijkt is ongevoelig voor denigrerende opmerkingen of kritiek. Toch broeit er iets in hem, ongenoegen en afkeur. Gevoelens die zich eens in de zoveel tijd uiten in een driftbui. Hij wil zich afzetten van zijn omgeving en kiest juist daarom voor een heel ander leven, waarbij hij zichzelf voorhoudt dat hij gelukkig is. Het aanbod van zijn beste vriend Evert is weerzinwekkend, maar had hem kunnen geven wat hij zocht.
Toenadering tot ouders via literatuur
Het meest nog ergert zich aan zijn ouders, die nooit werkelijk interesse in hem, of bij nader inzien, in het gezin, in anderen hebben getoond. Ze kennen de maatschappij en de menselijke aard enkel uit de boeken en gaan alleen om met mensen van hun stand. Daarom is het ook niet onlogisch dat Gunnar hoe dan ook deze schuldbekentenis, dit boek, wil laten uitgeven. Hij zoekt contact met en erkenning van zijn omgeving en zijn ouders en denkt ze alleen op die manier te kunnen bereiken.
Schrijven geen straf
Zijn gezin, zijn omgeving en de media. Niemand gelooft dat een man die altijd zo lief is geweest en zo'n simpel leven leidt een moord heeft gepleegd. Acties worden gevoerd, er is media aandacht en er wordt een boek geschreven. Vingers wijzen naar een andere verdachte, een allochtoon, tja, waarom ook niet. Van Brederode gaat diep in op de schuldbeleving van Gunnar en de op de onlogische redeneringen van anderen. Maar, het mooiste is nog dat de literatuur, iets wat door Gunnar toch diep wordt gehaat door de band die zijn ouders ermee hadden, dat juist dat voor hem een oplossing biedt. Een oplossing om boete te doen, zijn schuld te accepteren. Het schrijven wordt een therapie.
Dit is misschien ook leuk om te lezen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Help deze blog interactief te houden en reageer hier!