Boek en film II: 'Miral'

• Rula Jebreal
• 'Miral'
• Serpent's Tail, Londen: 2010
• Vertaald uit het Italiaans naar Engels: John Cullen
• Italiaanse titel: 'La strada dei fiori di Miral'
• RCS Libri, Milan: 2005
• Filmtitel: 'Miral'
• Julian Schnaber 

Na het interview te hebben beluisterd met Yann Martel over de verfilming van zijn roman 'Life of Pi' lijkt het meer dan juist geen vergelijking meer tussen boek en film te maken, maar ze te zien als twee verschillende, op zichzelf staande media. Bij 'Miral' is het echter toch aantrekkelijk om een vergelijking te maken, omdat beelden soms meer kunnen zeggen dan woorden.

Palestijnse vrouwenstem verfilmd

Julian Schnaber werd geraakt door de roman 'Miral' van zijn vriendin Ruth Jebreal, dat gebaseerd is op een waargebeurd verhaal en besloot er een film van te maken. In 2011 was het resultaat te zien in de Nederlandse bioscopen met in de hoofdrol Freida Pinto (van 'Slumdog Millionaire). De film 'Miral' bleek een ontroerend portret te zijn van vier Palestijnse vrouwen vanaf het moment dat de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 uitbrak. Een film over vier vrouwen die betekenis aan hun leven willen geven, hun volk willen bijstaan, hun stem willen laten horen en trots zijn op het feit dat ze Palestijns zijn.

Leven beteren na gevangenisstraf leidt tot zelfmoord

Als inleiding op de geschiedenis van Miral, begint het verhaal van 'Miral' met het ontstaan van het meisjesweeshuis Dar El-Tifel in Oost- Jerusalem door Hind Hoesseini. Vervolgens worden we voorgesteld aan de moeder van Miral, die door op te komen voor haar identiteit in de gevangenis terechtkomt en daar de zus van haar toekomstige man Jamal leert kennen. Na enkele maanden wordt ze vrijgelaten en trouwt ze met Jamal. Ze wil haar leven beteren, maar is daar niet toe is staat en pleegt zelfmoord. Ze laat haar man met twee kinderen achter. 

Levenslessen leer je in praktijk 

Jamal besluit zijn twee dochters naar Dar El-Tifel te brengen waar ze een opleiding zullen volgen. Tijdens deze opleiding zullen ze ook praktijkervaring opdoen door les te geven aan kinderen in achterstandswijken. Hier leert Miral al snel dat de wereld achter de hekken van het weeshuis er een is van geweld en onrechtvaardigheid. Een wereld waarin andere Palestijnen moeten vechten voor hun land en voor hun vrijheid. Zodra ze dat inziet, zoekt ze naar kansen om politiek actief te zijn, ondanks de waarschuwingen van Hind en haar vader. Ze leert Hani kennen, een van de leiders van de vrijheidspartij en gaat met hem tot het uiterste om haar volk en land te verdedigen. Maar dan leert ze Liza, een Israëlisch meisje kennen.

Journalistieke roman wordt objectieve film

Rula Jebreal is journaliste en dat merk je aan de manier waarop de roman 'Miral' is geschreven. Kort, maar lang niet altijd even krachtig. De emoties die Schnabel in de gelijknamige film zo goed weet uit te drukken in beelden, laat Jebreal achterwege. Het kan haar bedoeling zijn geweest een objectief beeld te geven van de situatie, maar doordat ze voornamelijk ingaat op de Palestijnse kant van het verhaal en vrij negatief is over de Israëliërs, is er van objectiviteit geen sprake. Schnabel daarentegen geeft geen mening, maar beschrijft de geschiedenis vanaf een afstand. Hij laat de kijker beslissen welke kant hij/ zij kiest en of er een kant moet worden gekozen. De film is subtieler, krachtiger in emoties en verbindt de verhalen van de vier vrouwen beter met elkaar. Het boek is een opsomming van feiten, hier en daar uitgebreid met een gedachte of emotie.

Dit is misschien ook leuk om te lezen:

• 'Uit de tijd vallen' ( D. Grossman), over de consequenties van de oorlog in Israël
• 'Kamila: het verhaal van mijn moeder' (H. As-Sjaikh), onmogelijke liefde in Libanon