Drie dagen en vier avonden Writers Unlimited zijn voorbij gegaan als een sneeuwstorm die over Nederland raast. Wat achterblijft zijn beelden, quotes, indrukken en een diep gevoel van voldoening. Het is tijd om even bij te komen, maar niet zonder eerst terug te kijken op de mooiste momenten.
Literaire momentopname
Het zal A4- formaat zijn geweest. Een tiental foto's lagen op een tafel in de ruimte waar vrijwilligers en auteurs samen kwamen. Fotograaf Serge Ligtenberg was er in geslaagd de veelheid aan indrukken te verzamelen in prachtige momentopnames die aantonen hoe passioneel auteurs over de literatuur kunnen praten. Neem nu enkel dat beeld van de Belgische auteur Bart van Loo die tijdens de eerste Winternacht in het onderdeel 'Daar geef ik mijn leven voor' zijn redeneringen ondersteunt met een krachtig handgebaar, de onderarm omhoog, vingers bijeen alsof hij net wat heeft opgepakt en het nu aan het publiek laat zien.
Gedachten religie verbinden auteurs
De foto's van Ligtenberg laten niet alleen de liefde van de schrijvers voor de literatuur zien, ze tonen ook de volledige aandacht die schrijvers en presentatoren voor elkaar hebben. Het blijkt ook uit de discussies tijdens de vele programmaonderdelen. Auteurs zijn het vaak met elkaar eens, vullen elkaar aan. De Turkse schrijfster Ece Temelkuran ziet net als de Indonesische auteur Ahmad Tohari weinig goeds in de samenkomst van religie en politiek; wanneer hij zegt dat religie iets moois is en niet mag misbruikt worden door de politiek, kijkt zij hem, net als velen in het publiek, vertederd aan en zegt dat ze zou willen dat een man als Tohari Turkije bestuurde, omdat dat vast tot veel positiefs zal leiden.
Liefde en dromen onder vrienden en familie
Amos Oz was beide Winternachten een graag geziene gast. Hij ging nergens heen zonder zijn vrouw, die het programmaonderdeel van de zaterdagmiddag inluidde en afsloot met haar blokfluitkunsten. De liefde die sprak uit de aanblik van Amos Oz, is niet uit te drukken in woorden. Een prachtige quote van Amos Oz' tijdens een van de onderdelen waarin hij werd geïnterviewd over zijn nieuwe roman 'Onder vrienden' handelde over de droom van Israël. De droom van Israël was gerealiseerd, maar daarom een teleurstelling. Dromen, idealen, zo betoogde hij, zouden nooit moeten gerealiseerd, om het perfect te houden zou het beter zijn altijd te blijven dromen.
Kopieer ideeën
Eenzelfde idee uitte schrijver Alberto Manguel tijdens de discussie met Wim Brands in het programmaonderdeel 'Een leven in lezen'. De auteur, die een bron van informatie is op het gebied van alles wat met lezen te maken heeft; de evolutie, het nut, het plezier, de achterliggende gedachte, interpretaties en discussies en veel en veel meer. Hij is een fan van Jose Luis Borges en heeft veel van diens ideeën overgenomen. Een boek is altijd te herlezen, door je leeservaring en levenservaring kun je een boek altijd opnieuw interpreteren. Je kunt letterlijk, woord voor woord op zoek gaan naar de betekenis achter de tekst, of de tekst lezen vanuit een bepaald uitgangspunt. Maar, soms is het verkrijgen van een verklaring voor een tekst niet het belangrijkste en krijg je daar niet de meeste voldoening uit. Soms is het lezen op zich al een genot.
Zingend voorlezen
Voorlezen is niet voor iedereen weggelegd. Het publiek is verrast wanneer Richard de Nooy tijdens het programmaonderdeel 'Wanna know a Secret?' overgaat van het voorlezen uit zijn boek 'Zendingsdrang' naar een smartlied over de aandacht waarnaar eenieder, ook gevangenen en misdadigers, verlangd. Een onderdeel vol afwisseling, want in hetzelfde onderdeel komen de bedverhalen van Tahmina Akefi, de dorpsgeheimen van Daad Kajo, het huiselijk geweld van Martijn Knol, het geheim van de moeder van Özcan Akyol en het plagiaat binnen eigen werk van Carolina Trujillo aan de orde. Het onderdeel deed eer aan het gelijknamige thema van Writers Unlimited dit jaar.
De les van F. Bordewijk
Toen Stephan Enter te horen kreeg dat hij de F. Bordewijkprijs 2012 gewonnen had, besloot hij weer eens een boek van Bordewijk te lezen. Het bleek dat een passage uit het boek waarin hij begonnen was, veel gemeen had met zijn eigen roman 'Grip'. Was het vinden van deze onbedoelde vorm van plagiaat toeval, zo vroeg hij zich af in het dankwoord dat hij deed tijdens het Schrijversfeest, de afsluiting van Writers Unlimited. Soms is het beter sommige dingen geheim te houden.
Dit is misschien ook leuk om te lezen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Help deze blog interactief te houden en reageer hier!